Çok geç, bu cevap değil. Tamamlamalıyım. Ama, sadece sesimle, kalbini yeniden oluşturamam.
Bir milyon cam parçası, Seninle tanışmaya geldim ve sen huzurumu benden çekip aldın.
Ve senin her şeyi parçalayıp fırlatmana rağmen seni izlemeye döndüğümde, Ve karanlıktaki ışığına rağmen gölgeye döndüğünü gördüm.
Kendinde eskiden sevdiğin bir parçayı kurtarabilseydin... Ama bunu kaybediyorum, seni kaybediyorum.
Oh, senin hiç görmediğin yüzlerden kaçmalıyım, Oh, senin kırdığın her şeyden kanımı korumalıyım, Kendi parçalarımı saklıyorum.
İlerlemeyi durdurmak için artık çok geç oldu. Bu senin seçimindi, bunu sen kabul ettin. Sürdüğün bu çift hayat, içten içe seni bitiriyor. Bir milyon cam parçası, derimin altına sapladın. Ve beni uzanırken kanamaya bıraktın.
Ve senin bana yaralarını göstermene rağmen sadece seni yakından tuttum. Ve sen karanlığa gittiğinde içindeki ışığa rağmen, seni yenilirken gördüm. Her zaman senin için orada olmayı, sana yakın olmayı istedim. Ama bunu kaybediyorum, seni kaybediyorum.
Oh, senin hiç görmediğin yüzlerden kaçmalıyım, Oh, senin kırdığın her şeyden kanımı korumalıyım, Kendi parçalarımı saklıyorum.