65 den bugüne kadar oldu 47 yıl
bu durgunluk yakışmıyo artık başını kaldır
aşık olduk renklerine millet deli sandı bizi
telli cephe kutsaldır hep çubuklu gibi
1.verse
anlamadı beni kimse bu kaçıncı anlatışım
adın dudaklarımdayken hızlanıyo kalp atışım
sana dogru gelen yollar her adımda başkalaşır
sahip çıkmaktan acizler yapar bitek laf dalaşı
çark caddesi kent meydanı şimdi dahada kalabalık
farkedenler az olsada bu efsane yaşamalı
hatırlayın kimse yoktu biz hep magdur olmadıkmı
99 depreminde çadırlarda donmadıkmı
biz bu şehre gönül verdik ve sevdamız filizlendi
geçen süre zarfında fazlasıyla bilinçlendik
yeşil kadar güler yüzlü siyah kadar inançlıyız
çok yaşadım sevdam için deplasmanda ben açlıgı
ben aşk deyip sana bakarken sen hep beni aglatırdın
yerin bellli her daim kalbin ortasındasın
beklemekti belki sevda tünelden çıkısını
inanmaktır bence cefa haykırmaktır her zaman