Canfeza - Kristal - Sözleri

Uzakta bir yerlerde olsa keşke ölüm 
Lakin ölmek fayda getirseydi doğmazdık be çocuk 
Yakınlarda biyerlerde hissediyorum onu çocuk 
Kar yağar ve düş kurarsın fakat yalandır çoğu 
Baş kaldırır karanlığa onbinlerce beyaz melek 
Birbiri ile sürtüşmezler çünkü tümüne huzur gerek 
Bi hancı doldurur bi yolcu set çeker 
Bi sancı tam vurur o an kalbi durdurur 
Sar bu gönlü kağıda çek ve bitsin orda ızdırap 
Kar topuyla katil olmak arzuyla yandı kalp 
Basınca damara sinir güzel geliyor iksir 
Yaptıklarımı annem duysa o an benden tiksinir 
Fakat bu karanlıktan korkmuyorum suçum bu 
Son suçumdu işledim ve bitti çünkü son budur 
Yanımdan git huzur şeytanlarımı ürkütme 
Ben yanarken mutluyum soğuk ve lütfen odama girme 
Elimden düşmeyen bi kalem vardı, elim düştü 
Meğer ne çok düşman varmış hepsi başıma üşüştü 
İçimde nefret değil bencillik yer etti tanda 
Horoza küfredip devirdim kafamı o sert yastığa 
Bir bavulla yolunu tutsam atlasam ve boğulsam 
İçime yer etmiş öfkeyle dev bi dalga olarak doğsam 
Belki son bulur okyanus bi ölümdür 
Ölmek unutmaksa eğer o gün doğum günümdür 
Sanma böyle biter film saçmadır siyah ve beyaz 
Siyahı anladıkta kar neden huzursuz bu ay 
Evet bu böyledir bi anlık yağar bu kar 
Hey zebani ben geldim bak birazcık kenara kay 
Güneşle uyandım bugün birazcık üşüyorum 
Sepya değil aksi hayat siyahı beyazı seçiyorum 
Bak çocuk nasıl istersen öyle anla yazıyorum 
Bir zamanlar bende çocuktum ve uçmak istiyordum 
Kristal penceremden hayallerime baktım 
Cam bi kafesin içindeydi hepsi donup kaldım 
Sabahın beşi idi sigara paketi küllük olmuş 
Güç bela ilerlediğim bu yolda yalana dolana daldım 
Hiç kimsenin kalbi beyaz değildir 
Yalan bu öyle bir zaman gelirki sevdiğin kadın ölüm hudutu 
O anda devrilirsin o anda düşersin 
İlk kez dua ettiğinde günahlarına küsersin 
Annemi çok üzerdim ben 
Bebekken hastalık, ilkokul'da yobazlık ve lise'de piskopatlık 
Bu böyledir çocuk, bu tür şeyler hastalık 
Senin kardeş sandıkların aslında tam tasmalık 
Beni düşünmeyin düşündükçe yaşıyorum 
Geçen hergün pis bi yaşama sorgusuzca alışır oldum 
Zamanında bende boştum istediklerimle doldum 
Demek ki kalleş arkadaşlar istedim ve buldum 
Sanırım ilkokul altıncı sınıftaydım bi kız vardı 
Ve aşkı koydu cebime sonra yeniden eline aldı 
Boğarcasına sıktı çığlıklarını duydum 
Ve orda öldü aşk yerine tütünü koydum 
Elinden çok tuttum onu hergün defalarca kez 
Büyük umutlar çektim içime ve bu çektiğim son nefes 
Gözümdeki perde kalktı fakat sararmıştı 
Duman odamı sarmıştı geriye hüzün kaldı

Kristal Sözleri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır.
http://www.akormerkezi.com