Sen zifiri karanlık gecemin ay ve güneşi Sen sevdiğim kadın benim duam ve güneşim Yardım et,yoruldum bıktım artık her şeyden Neden bir türlü yenemem aşk denen bu güreşi İçimi sızlatan bir sen,bir de yokluğun Yüzünü göremediğim gündür ,o andır korktuğum Başıma gelme ne olur güneşin soğukluğu içimi yakar, geceme çöker aşkın korkuluğu Kalbimin yonttuğu en değerli bir taşsın sen İçindeki aşkı bırak haddini aşsın gel ! Yeter ki yanımda ol,yalanda olsa sev Bir kere seviyorum der ,sonra giderim ben ölüme Nasılsa yaşarken de ölüyordum Ne farkeder ki mutlu olduğunu görüyorum O yeter bana inanma yalandan gülüyorum İhanetle kazdın aşkı nefretimle gömüyorum Bir gül olmak istedim hep kopar da kokla diye Bir gün ölmek istedim ben koparsam korkma diye Bu ölüm kafiyesi,satırlar söyle niye ? Neden mi? "Ölümden kork adımı anma" diye Rüyalarıma giriyorsun git de diyemiyorum Rüyalarım bittiğinde kabuslara direniyorum Bilemiyorum belki her uykumda yanımdasın Fakat Kalp gözüm kör oldu "rahmetli" göremiyordu Ölmek istiyorum bakmayın siz kuruntuma Ölmek istiyorum izin vermiyor ki gurur buna Zehirleniyorum ben onsuz içtiğim her yudum suda Biliyorum birgün aşklar biter gelir geçer buda Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com