1. |
yaşam solup yok olacak görünüşe bakılırsa her gün sürükleniyorum daha uzaklara kendi içimde kayboluyorum hiçbir şeyin önemi yok başka hiç kimsenin yaşama isteğimi yitirdim kalmadı verecek başka hiçbir şeyim kalmadı benim için başka bir şey beni kurtaracak sona ihtiyacım var
işler eskisi gibi deil içimdeki birini özlüyorum ölümcül bir kayıp, gerçek olamaz bu hissettiğim bu cehenneme katlanamıyorum boşluk dolduruyor beni ızdırap noktasına dek büyüyen karanlık ele geçiriyor şafağı ben kendimdim, ama şimdi o gitti..
kimse beni kurtaramaz benim dışımda, ama artık çok geç şimdi düşünemiyorum, düşünemiyorum denemem için bir sebep bile
dün sanki hiç olmamış gibi ölüm sıcak karşılıyor beni, yalnızca elveda diyeceğim şimdi
(inş. doğrudur) ;)
|