Мой друг художник 1080; поэт в дождливый 074;ечер на стекле
Мою любовь нарисо 074;ал, открыв мне чуд
86; на земле.
Сидел я, молча у окн а и наслаждался ти 1096;иной.
Моя любовь с тех по& #1088; всегда была со мн 1086;й.
И время как вода те& #1082;ло.
И было мне всегда т& #1077;пло.
Когда в дождливый 1074;ечер
Я, смотрел в оконно& #1077; стекло.
Но год за годом я вс тречал
В глазах любви мое 1081; печаль,
Дождливой скуки т 091;склый свет
И вот любовь смени 1083;а цвет.
Моя любовь сменил 072; цвет, угас чудесн
99;й яркий день.
Мою любовь ночная 1091;крывает тень.
Веселых красок бо 083;товня, игра волшеk 3;ного огня.
Моя любовь уже не р& #1072;дует меня.
Поблекли нежные т 086;на.
Исчезла высь и глу 1073;ина
И четких линий бол 1100;ше нет.
Вот безразличия п 086;ртрет.
Глаза в глаза любо 1074;ь глядит,
А я не весел, не серд ;ит.
Бесцветных снов п 086;кой земной
Молчаньем делитс 03; со мной.
И вдохновенное ли 094;о утратит добрые m 5;ерты.
Моя любовь умрет в 1086; мне в конце концо 074;.
И капли грустного 1076;ождя струится буk 6;ут по стеклу
Моя любовь не слыш 1085;о плачет уходя.
И радугу прошедши 093; дней
Застелит пыль гря 076;ущих лет.
И так же потеряют ц& #1074;ет
Воспоминания о не 081;.
Рисунок тает на ст 1077;кле.
Его спасти надежд 099; нет.
Но как же мне раскр& #1072;сить вновь
В цвет радости мою & #1083;юбовь?
А может быть разби 1090;ь окно....
И окунуться в мир и& #1085;ой
Где солнечный рис 091;я свет
Живет художник и п 1086;эт.....
***
Ressam ve şair dostum yağmurlu bir akşamın camına
Aşkımı çizdi, dünyevi bir mucize yaratarak.
Oturdum, suskun bir şekilde, sessizliğin tadını çıkardım.
Aşkım o andan itibaren hep yanımda oldu.
Ve aktı zaman su misali.
Hep bir sıcaklık hissettim.
O yağmurlu akşamda
Pencere camını seyrettim.
Ama yıllar ilerledikçe
Aşkımın gözlerinde hüzünle karşılaştım,
Mat ışığın yağmur bıkkınlığında
İşte, renk değiştirdi aşk.
Aşkım renk değiştirdi, söndü mucizevi parlaklıktaki gün.
Gecenin gölgesi aşkımın üzerini örtmekte.
Neşeli boyaların gevezelikleri, ateşin sihirli oyunu.
Aşkım artık bana mutluluk vermiyor.
Solmuş zarif tonlar.
Kaybolmuş zirve ve derinlik,
Belirgin çizgiler artık yok.
İşte ilgisizliğin portresi.
Aşkla göz göze geliyoruz,
Ne neşeliyim ne öfkeli.
Renksiz rüyaların dünyevi dinginliği
Suskunluğunu benimle paylaşıyor.
İlham veren o yüz, güzelim hatlarını kaybediyor.
Sonunda aşkım içimde can veriyor.
Hüzünlü yağmur damlaları camdan dökülüp gidiyor
Aşkım giderken usulca ağlıyor.
Yaşanan günlere bir gökkuşağı
Sepeliyor gelecek yılların tozu.
Ve aynı şekilde rengini kaybediyor
Ona ait anılar.
Resim camda eriyor.
Kurtulabilmesi için bir ümit yok.
Nasıl yeniden aşkımı
Mutluluğun rengiyle boyayabilirim?
Belki de kırmalı camları...
Başka bir dünyaya sarılmalı
Güneş ışıklarını çizen
Bir ressam ve şairin yaşadığı...
Moy Drug Hudozhnık I Poet Çeviri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com
İçerik Kısa Linki:
Beğendiniz mi? Moy Drug Hudozhnık I Poet Çeviri sayfasını Şimdi paylaşın:
Moy Drug Hudozhnık I Poet Çeviri için Komoçotoko'dan Gelenler