Black Heaven Behold us, my lord We are dying Among the bleeding ruins Of our world, Our voice is suffocated by cry And our souls Lie forsaken in their pain. Mankind raises Their arms to you And from their hands Their children's blood drips, We are dragging ourselves To our end why, my lord, Don't you come and save us? An ebony mantle Has darkened the sun And the eternal night Will rule over the light. Please, don't let me suffer here In this cold cruel black heaven. I've seen the oceans die And i've heard the wind cry, I'll wander in the shadow of death, Untill its hands close my tearful eyes Siyah Cennet Farkımıza var, efendim Ölüyoruz Kanayan yıkıntıları arasında Dünyamızın, Sesimiz ağlamaktan boğuldu Ve ruhlarımız Acılar içinde terkedilmiş uzanıyor İnsanoğlu uzatıyor Sana kollarını Ve ellerinden Çocuklarının kanları damlıyor, Bizler kendimizi sürüklüyoruz Sonumuza doğru niçin, efendim, Gelip bizi kurtarmaz mısın? Abanoz bir manto Güneşi kararttı Ve sonsuz gece Işığa hakimiyet kuracak Lütfen, burada acı çekmeme izin verme Bu soğuk, zalim siyah cennette. Okyanusların öldüğünü gördüm Ve rüzgarların ağladığını duydum, Ölümün gölgesinde dolaşacağım, Onun elleri ağlayan gözlerimi kapatana dek Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com