Mikyas Mon - Kör Cerrah - Sözleri

Köşeye çekildim , ruhumun derinlerine inen savaşları yenmeliyim 
Delmeliyim kalın duvarlarıda , içinden hazineler çıkartmak için 
Geçmişimin doğal afetinde yıldırımlar düştü topraklarıma 
Büyük çukurlar oluşmuştu , çekti kendi karanlığına doğruca 
İki farklı senaryonun , iki farklı oyuncusu oluvermiştim birden
Hiç beklemediğim anda alevler oluşmaya başladı  yangın çıktı
Gözlerini son kapattığında, yanındaydım göremedin ki beni
Övemedim gerçeklerimi, çünkü gerçekler bana hep uzaktı  
İhtiyar bi dahiyane, sahte kalbe kan fuzuli sebebiyeti sahte 
Artı şoklara hitaben emre karşı gelen soğuk savaştan ibaret
İlk nefesimden esen yeller , son ana kadarda ilerler 
Rapin mecnunu olmuşum bir kere, etraftakini gözüm görmez  
Ağaç dalını uzatamaz atmosferin ozon tabakası delindi artık
İhtişamını kaybeden bu dünya varabileceği yer sentetik yapı 
Denizin dibine daldığımda topraklı taş yığını birikir elime 
Ne geçmeyen bi zaman dilimi bu közlenmek kadar acı bedenime

Nakarat
Kör cerrah aldığı neşteri damarıma dayamışken yaşamak ne hacet
İstihareye yatsamda görebilmek mümkünmü meleklerimi 
Sepetledikleri hayatın gerçeklerini şuan yaşamak mümkünmü
Hayır deyil, ben yaşarken Azrail damarıma bastı 





Sokaklar yanlızların evi matemi duvarsız inşasız soğuk bir yapı
Sağdık oldukları insanlar gibi nankör dolu enbesiller var 
Heykelini dikmek istesede, yıkan izdihamcı insanlar doğar
Bağdatım bombardımanda ne kıyamlar geçti bu yoldan da
Sadık yada sadık olmayan padişah , vezirler  yaşlandı  
Surlara asker koysamda silah olmadığında korumasızdır
Anlaşmalarıma karşı koyanlar saygızlıktan men edildiler 
Kılıçlar çekildi akan kan yerinde duramaz yaşamak nedendir 
Fasıllar haslına dağıldı, kadrajlandı kıymetsiz topraklar 
Husumetin aleyhine keşfedilir lüzumlu,lüzümsuz durumlar
Hayatın gerçek çerçevesini resmeddim sayfaların ardına 
Yollarım uzun,uzunluğu kadar kıymetsiz mücevherlar var
Hecelerimin haznelerine işlenmiş dikiş izleri izinide bırakır
Kör cerrahın kestiği her bedende bir can kaybı yaşanmıştır
Artılarıma eksi katmak kadar yaşlandırdı seferler beni
Esaret gölgesine saklanmış çocuğun yaşlıca haykırışları
Pencere arkasından parlayan yüzün tek aynası sadece gölgedir 
Barış nedir ,teseddürden bozulmak için dikilen bir anıt 
Kanıtım yok,  delilim yok,  sadece kırılan bir dalım var
Takibimde kalmış güneş parıltısının aydınlığı hala var

Nakarat
Kör cerrah aldığı neşteri damarıma dayamışken yaşamak ne hacet
İstihareye yatsamda görebilmek mümkünmü meleklerimi 
Sepetledikleri hayatın gerçeklerini şuan yaşamak mümkünmü
Hayır deyil, ben yaşarken Azrail damarıma bastı

Kör Cerrah Sözleri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır.
http://www.akormerkezi.com