(Karanlık yollarıma (anarşist) sabah olur (yeraltından geliyorum) göremem inan
(Bir ütopya bu gözlerimdeki)
Karanlık yollarıma çiçekler eksende sabah olur göremem inan
Değsen yanağıma yaşlarımı silsen de zaman bulur
Yeraltından geliyorum
Batırdıkları tüm umut güneşleri sırtımda
Mutluluğun intiharını görüyorum
Şahit olduğum tüm kahpelikler yitirdiğim aklımda eksiksiz
Granite çiçekler açtım büyüyor
Ben ümit edebiliyorum
Egosunu asan us yanımda karanlığa bakıyorum
Her yıldız kendi içinde patlıyor aslında nedensiz
Kayıp cesetler üzerinde yürüyorum bir zamanki sırıtışları çakılmış suratlarına
Bir de onlara dua ediyorum o büyük egoları sığsın diye tabutlarına, kefensiz!
Ben adalet görüyorum
Gerçek olana kadar ölmeyecek bir ütopya
Ben bir ütopyaya koşuyorum
Her düştüğümde ağlamam için dua edebilirsiniz.
Karanlık yollarıma çiçekler eksende sabah olur göremem inan
Değsen yanağıma yaşlarımı silsen de zaman bulur
x2
Silik bir resim görüyorum
Saklamaya çalıştıkları tüm güzel günler aklımda
Ben itirafın ifhalini biliyorum
Anlatmaya çalıştım her us yangında nefessiz
Ben sineye çekebiliyorum
En haini içimde astım ölüyor
Geçmişiyle ölen çocuk yanımda,
Yüzüne bakıyorum içinde bin duygu bir acıyla ölüyor sevgisiz
Merhametsiz bir yolda gidiyorum
Tüm hayalleri kazınmış sokaklarıma
Bir de durup hatırlıyorum utanmaz yüzleri
Belki kızarır merhamet hatrına iffetsiz
Ben kaderimi görüyorum sonu bulana kadar yaşayacağım bu dünya
Ben bir hayalin peşinden koşuyorum
Ancak cesedimi düşünmeden alkışlayabilirsiniz
Karanlık yollarıma çiçekler eksende sabah olur göremem inan
Değsen yanağıma yaşlarımı silsen de zaman bulur
x2