Zamanı geldi ayrılığın doğumla ölüm gibi Yalnız biz değildik ki kendini kandıran Gidişin senin olur bırakırsan sesini Paylaşmak hep bahane tanımadan içini
Yalnızlık var içimde yağmuru andıran Ayrılık beyaz bir sayfa yolumda duran Kelimeler hep bahane duymdan konuşursan Yerçekimi bu yüzümüzün toprağını arayan