bütün zamanların son rüzgarıyım ben
yollarından geçerim bilinmeze yürürken
ateş olup seçilir gecem uyanır sabaha kah gibi
aşk törpüsü acı içindir acının inesidir ruhu özgürleştiren
sevgiler külliyatını görmeye gidiyorum dört yöne kapı açarak
faniliğin tadına varıyorum yüzünde beşer bayrağını üstüme yorgan yaparak
bohçalar çıkarıyorum gönül dolabımdan aşk incirine bağlı olmak için
yerde bulduğumu göklere yolluyorum derin bir uyku halinde
ve mavi yapraklı defterimden okuyorum yazdıklarımı seraptaki güzele uzanarak