Varlığınla mı çocuktum Yokluğunla mı büyüdüm sustum sustum... Ses gelmiyor içimdeki çocuktan gittiğinden beri öylesine derin öylesine talihsizdiki gidişin En sevdiğim kelimem gitti ölmüştüm yanım terk etti güvendiğim dalım canımdan canım elimden kaydı herşey sustu sustum sustum Tesellisi olmayan acım oldun Sen beni böyle hiç üzmezdin ki üzgünüm Sen ağlayana dayanamazdın ki Ağlıyorum Ağlıyorum... Fotoğraflarda kaldı gülüşüm Nasılda tutmuşsun elimi hiç bırakmayacak gibi Ellerini özledim güvenle tutuğum ellerini Gözlerini özledim sevgiyle bakan gözlerini Seni kadere teslim ederken nasıl bakakaldım ardından iki kelam çıkmadı dudaktan Sustum sustum sustum... Affedemedim ne kendimi nede bize yazılan kadere Kocaman bir ateş yanıyor yüreğimde Evladın olunca anlarsın derdinya evladım oldu gözleri sen Adı sen Nasihatlarım sen Korkularım sen Gün gittiğin gün ve ben o gün sen yaştayım her anı Hala seninle yaşamaktayım öyle çok zaman geçtiki Beyazlarım sen çizgilerim sen Telafisi yok geçen zamanın Ne de akan yaşlara Dönüşü olmayan dönüşü olmayan yerdeyim öyle sessiz öyle yaslı ışıklar sönsün perdeler kapansın sustum sustum sustum. Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com