Ondaon - Pamuk Şeker - Sözleri

çocukken yağmur yağsa bile annem çağırıncaya kadar 

oyun oynardık,peki bu büyükler neden oyun oynamazlar? 

ne kadar saçma 

biz de artık büyüdük anne ve oyun oynamak hi zevkli değil! 



gülmeyi özlemek sonumuz 

yolumuz aydınlansın diye kibrit çaktım 

ama gözüm karardı 

biz dost aradı 

taradı oyuncaklar 

şimdilerde yalnız 

çünkü biz büyüdük ve hayatı öğrendik 

sevmek istedik 

izin vermedi yalanı bilenler 

deriden bir miğfer korudu yaşamını 

tadını aldıysan göç ve git 

buralar unuttu gülmeyi 

çocukça düşlemeyi 



gülmedim yaş aldıkça ezildim 

büyümek diye kara sokaklarda gezdim 

yol aldım sanıp aynı yerde saydım, bezdim 

çocukluk bitmez derdim 

yanıldım kendi içime dönüp ağladım 

ağladıkça karardım kalmadı tadım 

bir adım daha atacak güç kalmadı be! 

akmadı kan can çıkmadı be! 

bir köle gibi hayat mücadeleme yenik düşmeme 

bir hamle daha yakın oldum 

dondum kaldım 

yoruldum öldüm sandım 

ve hayaller pamuk şeker gibi pembe 

tatlı ve hafif 

göklerde yüzen o zarif bulutlar gibiler 

ben gibiler 

zor dediler 

o günler dönmez dediler 

inanmıştım aldanmıştım 

bugün oyun oynayan her çocuk benim ben 

gülen her çocuk benim ben 

mutlu insan benim ben 



(nakarat) 

kimse gülmedi büyüdükçe bu oyunda kahkaha bize küstü... 



dikenli tellerle çevrili dünya hüzün doldu 

yaşam boynuzlarına mahkum olan geyikler gibi 

boş çuvalı anlamsızca sırtladık 

sözde kara mağralarda 

meşaleyle dolaşmak ne kadar ömrü uzatır? 

sendelemekte yüümekte zorlandın 

saldırganlara gözleri dolduran cümlelerle yakardık 

çekin gidin dikenli telleri tacım oldu 

dünümü günümü sırtlamak amacım olmadı 

yeriniz dolmadı 

akıp giden seneler neredeler 

elleri yıkamakla bedenindeki lekeler yakanı bırakmaz 

yürüyen bedenimiz uçan ruhumuz 

sulhumuz bayır sırtlarında 

ağlıyor anneler 

evlatları nerdeler 

sükut cepheleri delen güç 

belki bir övünç ahlakınla ahlaksızca savaşmak 

belki de gülün çocuklara laf atmak 

utanmak gerekirken bıyıkları kıvırmak 

kendisine namus belası 

eğer başkasıysa mert fiyakası 

uçkur kavgası 

arsız insan marangozda yontsan da 

değirmende çeksen de yine aynısı 

çocuklarla oyun oynamak 

kahkahalarda kaybolmak lazımdı 

ama olmadı 

tahta kuklam artık boş bakıyor 

insanlar gibi bana küsmüş 

bodrumdaki rafta tozlanmış 

elma şekeri değil kalbim dişlenir 



(nakarat) 


Pamuk Şeker Sözleri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır.
http://www.akormerkezi.com