Akşamın kızılı vurdu gözlerime kan sıçradı. Aynalarda aradım içimdeki hazin halk ımı.
Cebime koydum uyku haplarını ve birazda kalbime serpin o vur doz psikozları.
Uzandım ruhuma suyuma el sürmeden. Melodimin rengi gözümde çağlayan kızıl nehird en aktı.
Bedenim zihnimin ücra kuytularından çekti bütün o fotoroman suratları.
Tek nefeste yandı tekrar kül oldu tüm o dünler içimde tek beden ve harap olmuş y ek bir miğfer.
Sancılarım aldırışsız. Yitik onurla dramalarına mahkûm oldum dumanlı yollarında .
Bir öfke vurdu yüzüme ateşi kulaklarında savaş sirenleriyle çoğalan o kurşun ses leri.
İhanetin emanetinde umut nihayetinde soldu onu da vurdular apansız bir geceydi.
Dar sokaklarında kollarında son nefeste dostuna asıl olan hayat ölüm suratlarınd a kan kusarken adına
bir çelenk kapında bekler. Hüznümün diyarlarında ellerinde çiçekler�
Da poet verse
Boş ver sen sus etrafında onca devran dönerken bir bekleyişe hakim şuan ömür su gibi akarken.
Ölüm pusuda beklerken tekler misin bilmem fark etmesen de ses etme hiç fırtınala r koparken.
Hayat bahçelerinden hüznü toplarken anlarsın. Garip bir platonikliğin içinde sav rulanlardansın
sen herkes gibi yoğun ve yek olduğu halde yanında birileri var sanan salaklardan sın.
Kanatsın yaranı kan aksın gözlerinden. Tokatsı bir kâbusla uyansın bölünsün rüya ların.
Ruhun ciddiyetten utanıp kızarsın gerçek sanıp sarıldığın hayaller yüzüne tebess üm katsın.
Olsun varsın desende ne değişebilecek. Zaman geri alınamadığı gibi ileride gidem eyecek.
Hayatın boyunca beklediğin şey gurura yenik düşecek ve ezik düşlerin gerçekliği nde gezineceksin.
Karanlığa uzanacaksın yine kendi gökyüzünde yarım dahi kalamamış bir hüzünle sü zül enginlere�
Derdin neydi oğlum ne vardı çattın kendine. Neyse tak maskeni çık gerek yok ked erlere�
Mozole Mirach verse
Kapımı çal sırrını ver ve gir bu kalbe. Bu kalp içinde beslenen küçük velilere h esabı sor.
Kor yanardı şöminede ve bense izlerdim tabiî ki rüyalarda kalan mutluluklar alem inde hep umutlarımla vardım.
Minicik bir çocukken babamı uğurladım gözyaşımla sonsuz aleme. Ne vardı elde ne kaldı geriye.
Gündüz 5 ten geceyi 3 e vuran nöbetlerimde. Birde sabahın ayaz vakitlerinde sırt ta çanta gözlerimde onca
yorgunluk� Küfür dudaklarımda yaşamın sırıtan o güneşi buz misali soğuk. Çehremin ifadesinde hep matem.
Bakışlarım donuk bu odada hep kırık bir pencereydi dışarı açılan ufuklarım ben r ahat mıydım? Onca dikenin
ortasında bunca yanlış sonrasında mozz haydi şimdi söyle aklın hangi yolda??
Angelistic (Feat. Mozole Mirach & Da Poet) Sözleri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com
İçerik Kısa Linki:
Beğendiniz mi? Angelistic (Feat. Mozole Mirach & Da Poet) Sözleri sayfasını Şimdi paylaşın:
Angelistic (Feat. Mozole Mirach & Da Poet) Sözleri için Komoçotoko'dan Gelenler