Kolera Verse : Benimle kal, hevesim kursağımda takılı kaldı Gözlerim telaş timsali her ölenle ağladı Pervasız tenin gözümü aldı komada martı lodos mağduru Melteminle ayıldı ve yalnız uyandı Suskunluğun minnetimdi, yokluğun varlığı kanattı Kendimi limana bağladım, uçar aklım halattı Kararlarım ve kesin seçimim bütünü eşittir hayattı Bacaklarım kırıldı, adın koluma kanattı (kanat) Burun buruna geldim seni bulmak için her belayla Düşündüm 3 yıl arayla, küs mü Mecnun Leyla’ya? Bacaklarımı sarkıtırım dalga çarpar ayağıma Beyaz saçların akasya, çalmış kokunu lavanta Vadeli yıllar karanlıktan korkmayı sana yasaklatır 20 senede uzayan saçı küçük bir bit makaslatır 2 çocuğum olsa aklım salıncakta sallanır Büyümek istemiyorum; annem babam yaşlanır Saçının teli kopmasın korkarım Allah muhafaza Şerefine izin verdim bugün kalbimdeki her muhafıza Ziyarette evliya, dedim farketmelerini sağla Buz gibi karaya vurmuşum bulmuş sahil muhafıza Tanrım yıllar günaha soktu gel de içimi filtre et Yıkılır bendim ilk tayfunda, yağmurun işi çiselemek Sineğin yalısı her papatya yüzünden çirkin çiçek Çıkışmıyor param melek, yürüyerek geliyorum sabret Nakarat X2 : Bırak, yine başa döndü bu dünya, Yine sona sardı aynı kaset bıktım Bu monotonluk maratonu onu tanı içine düşünce koştur Sagopa Verse : Derin bir denizin dibine çökmüş bir hazine aşk denen Gafilen bir av olur aniden, bir kalp ve diğeri hükmeden Benden uzakta olsun derdim körpecik çocukken Gücümü toplamam gerekti aldanışımı yaşarken Kıvranışımı seyreden melekler gibidir sûkunet Tam kendimi toplamışken önüme çıkar hayalet Ve korku içime hücmederken korkup kaçar cesaret Felaket sarsılışımı izler, cesede çevirir esaret Yardım et! Bir iğne vur, ve sönsün acımın yangını Güneş su olsa yağmur kurusa ayıltamaz bu baygını Çok zorladım şansımı ve yatıştırdım hırsımı Yaşama kafa tutarken kafamı kırdı cadının tılsımı Hileden uzak bu adama sille vurma yazıktır! İlle çile mi çekmem lazım? Nurun yüzüme dargındır Bil de gerisi mühim değil, sevgim sana özel ve saftır Bugüne dek işlediğim günaha istirhâmım tek bir aftır Dökmek ister içini içim, anlatmalı mı biçim biçim? Her neşe bir içim, içlenişime direnişim Ben yürüdükçe kalır izim, bitmek bilmez pembe dizim Yüzüm her resimde karanlık karamsar bir çizim. Nakarat X2 : Bırak, yine başa döndü bu dünya, Yine sona sardı aynı kaset bıktım Bu monotonluk maratonu onu tanı içine düşünce koştur Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com