Vladimir Vysotsky - Lyubvi - Çeviri

Когда вода всемир

085;ого потопа
Вернулась вновь в &#
1075;раницы берегов,
Из пены уходящего &#
1087;отока
На сушу тихо выбра&#
1083;ась Любовь,
И растворилась в в&#
1086;здухе до срока,
А срока было сорок &
#1089;ороков...

И чудаки еще такие &
#1077;сть:
Вдыхают полной гр

091;дью эту смесь,
И ни наград не ждут,
 ни наказанья,
И, думая, что дышат п
;росто так,
Они внезапно попа

076;ают в такт
Такого же неровно

075;о дыханья.

Только чувству, сл&#
1086;вно кораблю
Долго оставаться 

085;а плаву,
Прежде чем узнать, &
#1095;то я люблю,
То же, что дышу или ж
;иву.

И вдоволь будет ст&#
1088;анствий и скитанl
0;й:
Страна любви - вели&
#1082;ая страна!
И с рыцарей своих д&
#1083;я испытаний
Все строже станет &#
1089;прашивать она:
Потребует разлук 

080; расстояний,
Лишит покоя, отдых&#
1072; и сна...

Но вспять безумце

074; не поворотить.
Они уже согласны з&#
1072;платить
Любой ценой. И жизн&
#1100;ю бы рискнули,
Чтобы не дать порв&#
1072;ть, чтоб сохранит
00;
Волшебную невиди
84;ую нить,
Которую меж ними п&#
1088;отянули.

Свежий ветер избр

072;нных пьянил,
С ног сбивал, из мер
твых воскрешал,
Потому что, если не 
любил,
Значит, и не жил, и нk
7; дышал!

Но многих захлебн

091;вшихся любовью
Не докричишься, ск&#
1086;лько не зови.
Им счет ведут молв&#
1072; и пустословье,
Но этот счет замешa&
#1085; на крови.
А мы поставим свеч&#
1080; в изголовье
Погибших от невид

072;нной любви...

Их голосам всегда &#
1089;ливаться в такт,
И душам их дано бро&
#1076;ить в цветах,
И вечностью дышат

100; в одно дыханье,
И встретиться со в&#
1079;дохом на устах
На хрупких перепр

072;вах и мостах,
Hа узких перекрест&#
1082;ах мирозданья.

Я поля влюбленным &#
1087;остелю –
Пусть поют во сне и 
наяву!..
Я дышу, и значит я лю
;блю!
Я люблю, и значит, я k
8;иву!

 
 

Dünyanın tüm taşkın suları,
Yeniden kıyılara ulaştığında,
Ayrılan suların köpüklerinden,
Toprağa sessizce aşk süzüldü.
Zamanından önce havaya karıştı,-
Üç aşağı beş yukarı...

Ve şu kaçıklar, ki hala varlar,
Bu karışımı ciğerlerinin tüm gücüyle içine çekerler,
Ne bir ödül, ne de bir ceza beklerler,
Basit bir nefes der, geçerler,
Ama birdenbire, nefes alışları gibi düzensiz,
İnce bir patikaya düşerler.

Tek hissettiğim, bir geminin
Uzun süre denizde kalmışlığı.
"Seviyor muyum, sevmiyor muyum"dan önce,
"Yaşıyor muyum, nefes mi alıyorum", onu bilmeliyim.

Bol bol seyahatler, göçler olacak,
Aşk ülkesi - büyük bir ülke!
Şövalyeleri ile denemek için,
Zor sorular soracak:
Ayrılık diyecek, hasret...
Huzur bozacak, dinlendirmeyecek, uykusuz bırakacak...

Ama şu çılgınlar yok mu, onları vazgeçiremezsin.
Onlar, çoktan ödemeye hazır
Bedeli her neyse. Hayatlarını bile ortaya koyarlar,
Yeter ki kopmasın, sağlam kalsın,
Aralarında oluşturdukları
Büyülü görünmez bağ.

Taze bir esinti, seçilmişleri sarhoş etti,
Diz çöktürdü, ölmeden ölenlere can verdi.
Çünkü, eğer sevmeseydi,
Bu yaşamıyor ve nefes almıyor demekti!

Aşkı kendine katık yapanların çoğuna,
Sesini duyuramazsın, boşa uğraşma.
Söylenti ve boş sözler ona hesap verir.
Ancak bu hesap kanladır,
Ve başlarına mum koyarız,
Görünmez aşk uğruna telef olanların...

Onların sözleri hep bir incelik taşır,
Ruhlarında çiçeklerde dolaşma yetisi,
Tek nefeste sonsuzluğu içine çekmek,
Ve dudaklarında iç çekişleriyle karşılaşmak,
Kırılgan geçit ve köprülerde,
Evrenin dar kavşaklarında.

Ben bağları bahçeleri bu aşıklara sereyim -
Uyurken uyanıkken şarkılar söylesinler.
Nefes alıyorum, demek ki seviyorum.
Seviyorum, demek ki yaşıyorum

 
 

Lyubvi Çeviri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır.
http://www.akormerkezi.com