Я когда-то умру - мы l 2;огда-то всегда уми раем, -
Как бы так угадать, чтоб не сам - чтобы в ; спину ножом:
Убиенных щадят, от 1087;евают и балуют ра
77;м, -
Не скажу про живых, но покойников мы б 1077;режем.
В грязь ударю лицо 1084;, завалюсь покрас
80;вее набок -
И ударит душа на во& #1088;ованных клячах в 075;алоп,
В дивных райских с 1072;дах наберу бледнl 6;-розовых яблок...
Жаль, сады сторожа 1090; и стреляют без пр 086;маха в лоб.
Прискакали - гляжу - пред очами не райс& #1082;ое что-то:
Неродящий пустыр 00; и сплошное ничто - 073;еспредел.
И среди ничего воз 1074;ышались литые воl 8;ота,
И огромный этап - у в ;орот на ворота гля& #1076;ел.
Как ржанет коренн 086;й! Я смирил его лас 082;овым словом,
Да репьи из мочал е& #1083;е выдрал и гриву з 1072;плел.
Седовласый стари
82; что-то долго возиl 3;ся с засовом -
И кряхтел и ворчал, и не смог отворить - и ушел.
И огромный этап не & #1080;здал ни единого с 090;она,
Лишь на корточки в 1076;руг с занемевших
82;олен пересел.
Здесь малина-брат 074;а оглушила «малинl 6;вым звоном»,
Всё вернулось на к 1088;уг и Распятый над 082;ругом висел.
И Апостол-старик (о& #1085; над стражей крич 072;л-комиссарил),
Он позвал кой-кого & #1080; затеяли вновь от 074;орять.
Кто-то палкой с вин& #1090;ом, поднатужась, о 1073; рельсу ударил
И как ринулись все & #1074; распрекрасную т
91; благодать
Я узнал старика по & #1089;лезам на щеках ег 086; дряблых:
Это Петр старик - он апостол, а я - остолl 6;п.
Вот и кущи-сады, в ко ;их прорва морожен 1085;ых яблок...
Но сады сторожат - и стреляют без пром 1072;ха в лоб.
Всем нам блага под 1072;й, да и много ли тре& #1073;овал я благ?!
Мне — чтоб были друз ья, да жена — чтобы пk 2;ла на гроб,
Ну, а я уж для них наk 4;орую бессемечных & #1103;блок...
Жаль, сады сторожа 1090; и стреляют без пр 086;маха в лоб
В онемевших руках 1089;вечи плавились, к
72;к в канделябрах,
А тем временем я сн& #1086;ва поднял лошадо
82; в галоп.
Я набрал, я натряс э тих самых бессеме 095;ных яблок —
И за это меня застр& #1077;лили без промаха 074; лоб.
И погнал я коней пр& #1086;чь от мест этих ги 1073;лых и зяблых, -
Кони головы вверх, & #1085;о и я закусил удил 1072;.
Вдоль обрыва с кну 1090;ом по-над пропаст 00;ю пазуху яблок
Я тебе привезу: ты м еня и из рая ждала!
Try to align
Türkçe
Cennet Elmaları
Gün gelir - ölürüm, bizler günü geldiğinde her zaman ölürüz,-
Nasıl bilebilmeli, kendiliğinden olmasın da..., sırta bir bıçakla:
Katledilene merhamet edilir, ağıdı yakılır ve o, cennetle şımartılır,-
Yaşayanlar için diyemem de - ölülerimize ihtimam gösteririz.
Çamura vurur yüzüm, bir güzel yığılırım yanı başıma-
Çalıntı lagar beygirleri üzerinde dörtnala yükselir ruhum,
Solgun-pembe elmalar toplarım enfes cennet bahçelerinde...
Heyhat, korunur o bahçeler, ve hiç bir alnı ıskalamaz ateşleri.
Seyirtip geldiler - görüyorum - cennetten değil gördüklerim:
Kıraç toprak ve alabildiğine hiçlik - zorbalık.
Ve hiçliğin ortasında yükselmiş dökme demirden kapı,
Ve koca bir hükümlü kafilesi, gözlemekte kapıdan kapıları.
Nasıl da kişniyor cancağızım! Tatlı sözlerle onu yatıştırdım,
At pıtırağını hasır liften güç bela yoldum, yelesini ördüm.
Aksaçlı ihtiyar nedense uzun uzun uğraştı sürgüyle-
Söylendi, homurdandı, bir türlü açamadı ve gitti.
Ve o koca hükümlü kafilesi bir kez bile inlemedi,
Sadece dizleri uyuşmaya başlayınca birden çömeldi.
Burada tatlı hayatlar "tatlı hayat çınlamalarıyla" kulakları sağır etti, *
Ne var ne yok halka oldu ve Mesih halkanın üstünde yükseldi.
Ve yaşlı havari (o muhafızların başıydı)
Birini çağırdı ve yine onu açmaya koyuldular.
Birisi vidalı bir sopayla, alabildiğine, raylara vurdu,
Ve o en güzel lütuf için herkes ileri atıldı.
Pörsümüş yanağındaki gözyaşlarından hatırladım ihtiyarı:
O ihtiyar Pyotr - bir havari, ben ise - ahmağın ta kendisi.
Ve işte cennet bahçeleri, içlerinde bir dünya donmuş elma...
Ama bahçeler korunmakta - hiç bir alnı ıskalamaz ateşleri.
Bizden lütfunu esirgeme, çok mu lütuf istemiştim ben?!
Dostlarım olsun istemiştim, bir de karım tabutuma kapanan,
Ben de onlar için çekirdeksiz elmalardan çalardım...
Heyhat, korunur o bahçeler, ve hiç bir alnı ıskalamaz ateşleri.
Mumlar yüzer hissiz ellerde, şamdanlardaki gibi,
Ve o an ben, yine dörtnala kaldırırım küheylanı.
Toplamışımdır, yüklemişimdir o çekirdeksiz elmaları -
Ve bunun içindir ki ıskalamamıştır alnımı ateşleri.
Ve sürerim atları o ölgün dongun yerlerden öteye,-
Atların başı dik, ve ben de gemi azıya almışımdır.
Yar boyunca, elde kırbaç, uçurumun kenarından koynumda elmalar
Getiririm sana: Sen cennetten bile beni beklemişsindir! Rajskie Yabloki Çeviri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com
İçerik Kısa Linki:
Beğendiniz mi? Rajskie Yabloki Çeviri sayfasını Şimdi paylaşın:
Rajskie Yabloki Çeviri için Komoçotoko'dan Gelenler