Vladimir Vysotsky - Staryi Dom - Çeviri

(Очи черные II. Старыl
1; дом)

Что за дом притих,
Погружен во мрак,
На семи лихих
Продувных ветрах,
Всеми окнами
Обратясь в овраг,
А воротами -
На проезжий тракт?

Ох, устал я, устал, - а &#
1083;ошадок распряг.
Эй, живой кто-нибуд&
#1100;, выходи, помоги!
Никого, - только тен
ь промелькнула в с&#
1077;нях,
Да стервятник спу

089;тился и сузил круk
5;и.

В дом заходишь как
Все равно в кабак,
А народишко -
Каждый третий - вра&
#1075;.
Своротят скулу,
Гость непрошенны
81;!
Образа в углу -
И те перекошены.

И затеялся смутны

081;, чудной разговор,
Кто-то песню стона&#
1083; и гитару терзал,
И припадочный мал

099;й - придурок и вор -
Мне тайком из-под с&
#1082;атерти нож показ
72;л.

"Кто ответит мне -
Что за дом такой,
Почему - во тьме,
Как барак чумной?
Свет лампад погас,
Воздух вылился...
Али жить у вас
Разучилися?

Двери настежь у ва&#
1089;, а душа взаперти.
Кто хозяином здес

100;? - напоил бы вином".
А в ответ мне: "Видат
;ь, был ты долго в пуm
0;и -
И людей позабыл, - мы
; всегда так живем!

Траву кушаем,
Век - на щавеле,
Скисли душами,
Опрыщавели,
Да еще вином
Много тешились, -
Разоряли дом,
Дрались, вешались".

"Я коней заморил, - оm
0; волков ускакал.
Укажите мне край, г&
#1076;е светло от лампа

076;.
Укажите мне место, &
#1082;акое искал, -
Где поют, а не стону
т, где пол не покат".

"О таких домах
Не слыхали мы,
Долго жить впотьм

072;х
Привыкали мы.
Испокону мы -
В зле да шепоте,
Под иконами
В черной копоти".

И из смрада, где кос
о висят образа,
Я, башку очертя гна&
#1083;, забросивши кнут,
Куда кони несли да &
#1075;лядели глаза,
И где люди живут, и - 
82;ак люди живут.

...Сколько кануло, ск
;олько схлынуло!
Жизнь кидала меня - 
не докинула.
Может, спел про вас 
неумело я,
Очи черные, скатер&#
1090;ь белая?!

 
 
Nasıl bir han bu, sus pus olmuş,
Karanlığa gömülmüş,
Yedi bucaktan
Esen gözü-kara rüzgarlar,
Bütün camlardan
Kuytu köşelere dek ulaşırken,
Kapılardan esenlerse -
Geri mi dönerler?

Ah, yoruldum ben, yoruldum, - daha atların koşu takımı çıkacak.
Hey, canlı biri var mı, çıkın, yardım edin!
Kimse yok, - geçitte bir gölge görünüp kayboldu,
Akbaba alçalıp daireler çiziyor.

Hana giriyorsun
Sanki meyhaneye girer gibi,
Arkadaşlık, dostluk dersen...-
Üç kişiden biri düşman.
Yüz vermiyorlar hiç,
Davetsiz misafir!
Kıyıda köşede kalanlar -
Onlar bile yüz çeviriyor.

Belli belirsiz, garip bir konuşma başladı,
Biri bir şarkı sayıkladı, gitarı tırmaladı,
Küçük bir nöbet geçirerek - aptal ve hırsız -
Gizlice bana masa örtüsünün altından bıçak gösterdi.

"Kim cevap verecek bana -
Ne biçim bir han bu,
Neden karanlıkta,
Veba barakaları gibi,
Lambanın ışığı sönmüş,
İçeri havasız...
Yoksa sizin bu handa
Yaşanmıyor mu artık?

Kapılarınız ardına kadar açık, gönülleriniz kapalı.
Kim buranın sahibi? - Şarap verse ya".
Bana cevap olarak: "Anlaşılan uzun zamandır yoldasın -
İnsanlarını unutmuşsun. - biz hep böyle yaşıyoruz!

Ot yiyoruz ,
Yüzyıldır - kuzukulağı ile yaşıyoruz
Ruhlarımız kokuştu
Sivilcelendik
Şarap tafralarına doyduk
Hanı harabeye çevirdiler
Savaştık, asıldık".

"Atlarım dondu, - kurtlardan kaçtık.
Bana bir yer gösterin, lamba ışığı altında.
Bana bir yer gösterin, istediğim gibi.-
Şarkı söylenen, inilti olmayan, yerin altımdan kaymayacağı".

"Böyle bir han
Hiç duymadık biz,
Dehlizlerde yaşamaya,
Alıştık biz.
Şafağımız bile karanlık
Kötülük içinde ve fısıltılarla
İkonların altında
Kara kurumlara battık biz".

Atların beni getirdiği, gözlerimle gördüğüm,
Ve insanların nasıl yaşayabildiklerini anlamadığım,
O kokuşmuşluktan, o şekillerin eğri durduğu yerden
Kamçımı fırlatarak, paldır küldür uzaklaştım.

Ne çok şey kaybolup gitti, ne çok şey yitirildi!
Hayat savurdu beni - hala savurmakta.
Yoksa, şarkınızı pek mi acemice söyledim,
Siyah gözler, beyaz örtüler?!

 
 

Staryi Dom Çeviri, AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır.
http://www.akormerkezi.com