Bir ses duydum umutlarımı yıkan Bir gece doğdu gözyaşına bulanan Ellerim soğudu kimdi bırakıp kaçan Olmasın ne olur ölümüme imzan Sokakları yasa boğan yağmurlar Hayaller mi hepsi yok oldular Öyle bir azap ki kalpteki yaralar Kim korku saçan kapıları aralar Uyku girmez oldu gözüme bir gün Doğmayan her bir güneş bana küskün Bileklerim kırılmış güç yok bağırmaya Mecalim hiç yok kalmadı anla Terk etmedi beni zifri karanlık Gözlerim kan dolu mekân mezarlık Sen sarılıp ağladığım yalnızlık Belki yaşamak en büyük şanssızlık Her günüm ayrı bir işkence Hayat çözülmesi zor bilmece Gözyaşım yağmur dönüştü sellere Allah'ım bana yardım eyle! [2] Gözbebeklerimde saklı çaldığım birkaç küçük mutluluk Parçacıklarıyla doldu günlüğüm Son günüm karardı gökyüzüm Hüzünlü elveda haykırışlarıyla doldu son sözüm Bir masal günlüğünden yırttığım sayfalar Ve çaldığım birkaç satır Sorular içinde noktalar Ve bir cevap ararken zor sualler ardı ardına Yarına sakladığım son bir kurşuna merhaba Kanla yazılı hayata son kez elveda Son kez ağladım ve keşkesiz bir yarına Son kez değsin tenime yağmurun Satılarımda kaybolup giderken hoşça kal Ellerimden kaçtı tüm ümitlerim Başucumda uyuyan meleklerim şimdi yok İsterim ve düşlerim hep siyah güneşlerin kararttığı günlerin içindeyim Bu döküman AkorMerkezi.com'da yayınlanmıştır. http://www.akormerkezi.com